НАЗАЎСЁДЫ З РАДЗIМАЙ
Яскравыя зоркi у небе зiркалі,
Пачуцці iмгненне у душы навявалi.
Любоу'ю краіны усю боль адымалi,
Як ласкавы момант, над зямлёю уздымалi.
Дзе птушкi спявалi, ды бульбу убіралi,
Па лесе цягалiсь, суніцы збiралi.
На рэчцы з сябрамi у гульнi усе гралi,
Дзе смажылi сала, ды з хлебам з'ядалi.
Да самага рання, у марах ляталi,
Ды свежым паветрам мой твар аб'вявалi.
Я мог бы заусёды, у iмгненнях застацца,
Алеж з роднай мясцiнай, не магу развiтацца.
© А. Г. Доугуль, 22.04.2016